Kącik poezji, cytatów, sentencji.... - Norwegia - s199

No Cześć wszystkim...wystraszyłam kogoś...
Nudzi mi się...bo mam urlop...



Ocean życia
Czy myślałeś płynąc przed siebie
Wśród oceanu życia odmętów,
Jak wiele jest wciąż do odkrycia
Dla Ciebie i Twego okrętu ?

Ile lądów jest nie zbadanych
Ile myśli w Tobie wciąż pięknych,
Tych wyśnionych w snach i na jawie
Choć jak ptaki tak niedostępnych

Gdzieś tam może za horyzontem
Miłość sercem wybrana czeka,
Wygładzi wzburzony ocean
Uczucie drugiego człowieka

Lecz chociaż straciłeś busolę
Razem z mapą do Portu Marzeń
To dotrzesz bezpiecznie do brzegu
Sterując znów losem wydarzeń

(ze stron internetowych)

Dobranoc...

........jeszcze się policzymy
Witam

....... z mej pamięci


motyli taniec jeszcze pamiętam
i śpiew łąki jeszcze przebrzmiewa
gdzieś we mnie
jeszcze echo twej radości
na nici pajęczej mnie trzyma
coraz cieńszej i już drżącej
pod naporem życia

jak zawsze z uśmiechem
próbujesz dotrzymać mi kroku
być obrazem ciągle pierwszym i ostatnim
przed innymi
choć barwy już przyblakły


czoło mieć zawsze wysoko podniesione
idąc wiernie.......jak żeś rzekła
czując coś..... czego ogarnąć jeszcze nie umiesz
co chmurą jakowąś przysłaniać zaczyna....

jeszcze to wytrzymać tylko chcesz
tak jakby to miało być pierwszym miejscem
tak jakby po tym już nic miało nie być
potem już tylko cisza i spokój

każdą porą ciała czujesz jak się zbliża
krokiem lekkim.....prawie tańcząc
chociaż cię jeszcze nie prosi
....... choć wiesz że tak będzie

drżysz jak oblubienica przed spełnieniem
jak sucha trawa płoniesz ulatując
jasnym i już chłodnym dymem
z mej pamięci
......którego nie potrafie już zatrzymać
LM


dobrej nocy

Dlaczego życie jest smutne pełne rzeki goryczy
Dlaczego gdy człowiek płacze nie może dostać słodyczy
Kiedy zostaje zraniony serce z bólu się kruszy
Czy nie byłoby lepiej gdyby zachował go w duszy
Dlaczego pragniemy miłości gdy ona tak mocno boli
A żadne głębokie cierpienie tak szybko się nie zagoi
Dlaczego świat jest bolesny, przez kogo został tak zbudowany
Kto kazał nam w nim żyć i topić bolesne rany.
to wszystko jak bańka mydlana jedną chwilę trwa
Gdy się obudzisz ona boleśnie pryska
Dlatego trudno zrozumieć sens naszego istnienia
Skoro po każdym rozstaniu zostają bolesne WSPOMNIENIA

wiki26 napisał:
Dlaczego życie jest smutne pełne rzeki goryczy
Dlaczego gdy człowiek płacze nie może dostać słodyczy
Kiedy zostaje zraniony serce z bólu się kruszy
Czy nie byłoby lepiej gdyby zachował go w duszy
Dlaczego pragniemy miłości gdy ona tak mocno boli
A żadne głębokie cierpienie tak szybko się nie zagoi
Dlaczego świat jest bolesny, przez kogo został tak zbudowany
Kto kazał nam w nim żyć i topić bolesne rany.
to wszystko jak bańka mydlana jedną chwilę trwa
Gdy się obudzisz ona boleśnie pryska
Dlatego trudno zrozumieć sens naszego istnienia
Skoro po każdym rozstaniu zostają bolesne WSPOMNIENIA Błądzę sama pośród ciemnej nocy,
gubiąc się w myślach.
Pełna obaw i niepokoju - o Nas
Pokochałam Cię i dałam siebie,
oddałam serce.
Chciałam trwać i szczęśliwą być
- przy Tobie
Iść przez życie, trzymając za ręce,
stawiając czoło przeciwnościom losu
- razem, wspólnie.
Chciałam by było jak w bajce,
mieć dom pełen miłości i kochająca rodzinę.
Nie wyszło, choć bardzo chciałam...
...może za bardzo?
Znów błądzę pośród ciemnej nocy, zadając pytanie
- kto jest winien? On czy ona?
A może oboje?!
Nie, to nie oni!
To MY!
My sami niszczymy siebie,
chorą zazdrością i nieufnością.
Serce mi pęka od potoku twych słów,
plugawych wyzwisk i podłych oszczerstw.
Ono nie jest głazem
i tego miecza nie złamie
Przez chwile byłam szczęśliwą,
wierzyłam...
Miałam nadzieję, że Nam się uda,
że będziemy razem.
Jednak nadzieja umarła dziś,
szybciej niż sie narodziła...
To koniec, Nas już nie ma!
Nadal błądzę pośród ciemnej nocy,
w myślach cały czas to samo.
W sercu ból i żal,
z oczu płyną gorzkie łzy,
ale jest życie, które daliśmy razem,
przyszło na świat nie prosząc i nic.
Jest naszą wspólną miłością i radością,
moim promykiem w tych ciemnościach,
dla Niego muszę trwać i wierzyć.
Wierzyć, że dla mnie kiedyś nadejdzie wiosna...
Nie teraz, wiem...
Teraz będę płakać i cierpieć w milczeniu,
błądzić w myślach,
samotnie pośród ciemnej nocy,
ale wierzę, że nadejdzie taki dzień
i znów będę szczęśliwa...
...a teraz płaczę
i wybaczam...

Witam.

.....nie żałujesz

tak.... ale wolałabym żeby kto inny tak pisał
tak.... teraz już wiem

miałaś nadzieje że widzę
jak serce otwierasz
że już i tak za dużo powiedziałaś
.....jak mało kiedy

kiedy noc już ze świtem się bratała
..... czekałaś

......teraz już wiem

aż żarty w żar się zamienią
rozpalą zmysły uśpione choć na moment

jak kropla deszczu
....gdy spada na wyschnięty kwiat pustyni

i już nie ma pustyni
już tęczą jesteś
.....panią życia i śmierci

gejzerem pośród lodów

.......teraz już wiem

że mogłem brać garściami
......jak ze skarbca

wszystko było jak na dłoni

czas jednak zrobił swoje
bańka prysnęła
budząc cię ze snu

i już nie żałujesz
......jutro może być jeszcze piękniejszym
snem
LM

Po trzech dniach często i ryba cuchnie, i gość,

Jeśli ryba nie jest w soli, a gość nie jest przyjacielem.





* * *

Gospodarz niech zawsze będzie wesoły jak Hektor,

Jak Hiob cierpliwy i jak Sybilla mądry.


L.J.

ona jest
w porannym spiewie ptakow...
w zieleni traw soczystych
w cieplych plomieniach slonca

w kazdej koropli deszczu
i jesiennym wietrze
co garsciami lisci obsypuje cie jak pocalunkami
milosc jest
gdy tulisz sie do mojej piersi
by powoli zanuzyc sie w kojacej glebi
rytmu mego ciala
w ktorej cieplo szczescia
laczy dotyk dloni w jeden akord

.........ktory slysze tylko ja......

........nn........